We zagen onlangs een emo-uitzending van De Droomfabriek. U kent het wel: kijkers delen hun grootste dromen en als ze tot de gelukkigen behoren, zorgt de VRT ervoor dat die werkelijkheid worden.
De eerste droom kwam van een vrouw met vier grote honden. Haar wens? Samen met haar viervoeters dineren in een chique restaurant. We moeten toegeven: de honden waren goed opgevoed en bleven keurig op hun stoel zitten, althans zolang ze in beeld waren. De vrouw kreeg een heerlijke maaltijd voorgeschoteld, en ook haar honden werden niet vergeten. Geen gewone hondenbrokken van de Aldi voor hen, maar een luxe diner.
We konden onze ogen niet geloven. Hoe zouden mensen die rond moeten komen van een leefloon zich voelen bij dit vertoon van decadentie? Wat ging er door het hoofd van de gezinnen naar wie we rond Kerstmis een voedselpakket brachten met de HVS? Wat zou de alleenstaande moeder hiervan denken die ons een paar dagen geleden huilend en beschaamd opbelde met de vraag of we haar schoolfactuur van 60 euro konden betalen, omdat ze in schuldbemiddeling zat en haar advocaat weigerde te helpen? Of de man die al maanden in zijn auto moet leven omdat hij nergens terecht kan, of …, of …?
En ondertussen wordt het luxediner voor deze dame en haar honden gewoon betaald met ons belastinggeld!